Dag 54 Wo 21/08/2013 Burhaniye

We noteren wel dat we in Burhaniye verblijven maar in feite is het in Ören, een badplaatsje vlak ernaast.
Wanneer je ‘savonds in je tentje kruipt en wil slapen heb je twee opties: ofwel sluit je de binnentent en blijft het snikheet binnenin, ofwel maak je alles open maar wordt je overvallen door zwermen muggen. Vannacht was het niet te keren van de warmte en hadden we gekozen voor de muggen. Merkwaardig genoeg bijten de muggen mij evenveel als MJ maar ben ik er blijkbaar immuun voor. MJ heeft dan ook geen oog dichtgedaan.
MJ denkt dat het toch beter is om eens een dokter te raadplegen want het nu al een week dat ze niet meer op krachten kan komen. Als MJ zelf al spreekt van een dokter te raadplegen zal het zeker wel nodig zijn. Al vrij snel vinden we een dokter. We hebben volgnummer 12 getrokken maar een bezoek aan de dokter verloopt hier zeer snel en lang hoeven we niet te wachten. Er van uitgaande dat de dokter waarschijnlijk geen andere taal machtig is dan het Turks had ik al een lijstje klaargemaakt met MJ’s klachten: çok yourgun / çtulanok susuzluk / çok içmek / kramp / az bulantılı / az baş dönmesi / çok terlemek.  

Het is een vrouwelijke dokter die slechts enkele woorden onverstaanbaar Engels spreekt. Ze schrijft calcium en vitaminepillen voor als aanvulling van de magnesiumtabletten die we al innamen. Ze suggereert eveneens om een bloedonderzoek te laten doen in het ziekenhuis van Burhaniye. We volgen haar raad op en fietsen naar het ziekenhuis van de stad. Wat we daar te zien krijgen is een beetje hallucinant: een ganse gang stampens vol met wachtende mensen. Hoe gaan we hier onze weg vinden? Maar plots gaat alles opeens razendsnel voor ons. Eenmaal ingeschreven aan een loket komen er meteen een dokters en een tolk naar ons toe. De tolk vraagt wat er scheelt en neemt ons meteen mee naar het kabinet van een andere dokter. We hoeven niet eens te wachten. Het resultaat van de dokter(s) is geruststellend: enkele dagen goed uitrusten, goed eten en de pillen nemen die men ons al had voorgeschreven. Om 10u15 verlaten we al het ziekenhuis. Probeer in zo’n korte tijd in België maar eens een dokter én een ziekenhuis te raadplegen. De eerste dokter was bovendien gratis, in het ziekenhuis moesten we 80 TL betalen. 
We nemen de goede raad van de dokters ter harte en rijden meteen terug naar Ören om een kamer te zoeken waar MJ enkele dagen op een degelijke manier kan uitrusten. Maar, die zoektocht wordt nog een heel belevenis. Toevallig herkent een Nederlander onze Belgische vlaggetjes en komt meteen vragen waarmee hij ons kan helpen. Een kennis van hem heeft een heel goed pensionnetje dat niet te duur zou zijn. Hij informeert voor ons of er plaats is maar die is er vandaag niet maar vanaf morgen waarschijnlijk wel. We moeten dus voor vandaag nog iets anders zien te vinden. Weer toevallig komt de Huub (onze Nederlandse vriend) een oude kennis tegen die van Turkse origine is maar Duits spreekt. Hij helpt ons mee zoeken. Een eerste voorstel is een appartementje even verdop. Maar daarvoor durft men voor 1 nacht 200 TL vragen en dat vindt zelfs de Duits sprekende Turk veel geld. Er wordt verder gezocht voor ons. Geen enkele moeite is hen te veel. Men doet werkelijk alles om voor ons een degelijke oplossing te vinden. Uiteindelijk kunnen we vlakbij in een hotel terecht voor 90 TL inclusief ontbijt. Morgen en overmorgen gaan we dan in het andere pensionnetje logeren.
We hebben er goede hoop in dat binnen enkele dagen alles weer in orde is en we weer met volle kracht verder kunnen. We blijven het positief bekijken.
Met veel dank aan Huub en de Duits sprekende Turk die ons bijzonder goed geholpen hebben.