Gezien de aard van het parcours en het feit dat iedereen zijn
eigen rijstijl heeft, hebben we ingezien dat het 'in groep fietsen' moeilijk wordt, en het beter is om ’s avonds af te spreken op een camping.
Vrijwel gans het traject
loopt vandaag weer over een grote weg. We hadden gehoopt op een kleinere weg
langs de kust, maar dat blijkt helaas niet het geval te zijn. Op een gegeven moment begeleidt een vriendelijke
man op zijn brommer ons, om weer op de juiste weg te geraken : de oprit naar de autostrade. Over
een autostrade fietsen lijkt wat gek, maar al bij al is het veiliger dan een
expresweg, omdat je nog meestal nog kan gebruik maken van de pechstrook.
Het
traject is alles behalve plat. De hellingen zijn niet zo steil, maar wel vrij
lang.
Ook vandaag wordt het een moeilijke zoektocht naar een camping. We krijgen stilaan de indruk dat het slechtste wat je kan doen, is te rade gaan bij een 'Tourist Office', of de lokale bevolking. Ze weten meestal van niets of sturen je de verkeerde kant op. Voor één keer zorgt mijn GPS voor de oplossing, en vinden we toch nog een meer dan behoorlijke camping.
We weten dat onze kinderen vandaag een BBQ houden en proberen ’s avond te skypen. Nog nooit is het skypen zo goed gelukt en we genieten dan ook van de beelden waarbij we iedereen nog eens te zien en te horen krijgen, althans de ouderen, want voor de kleinkinderen is het blijkbaar nog wat vreemd om tegen een computer te spreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten