Welkom!

Op deze blog kan je meer lezen over de Sponsorfietstocht, de Inloopmobiel en de vereniging AN-BN! Klik daarvoor op de verschillende tabbladen hierboven.
Rechts vind je de manieren waarop je ons kan sponsoren.

Zondag 29/09/2013 bereikten de fietsers om 12u hun officiële aankomst. Op de eerste Dag tegen Eetstoornissen vertelden zij over hun boeiende tocht!

Extra bericht: drastische wijziging van onze planning

In onze zoektocht naar een oplossing om  onze bankkaart te vervangen door de nieuwe die thuis reeds zijn aangekomen, hebben we gisteren en vandaag contact gezocht met de Belgische ambassades in Istanbul en Nicossia. Van de ambassade in Nicossia krijgen we echter te horen dat we mogelijk problemen kunnen hebben als we met de boot vanuit Turkije naar Cyprus gaan en dan de groene lijn (de scheiding tussen het Turks en Grieks gedeelte) willen oversteken. En zelfs als we over de groene lijn geraken is de kans groot dat we niet de toelating krijgen om verder te reizen naar Israël.

Problemen zijn er om op te lossen of om te vermijden en deze problemen willen we vermijden.
Dus het idee om via Cyprus naar Israël door te reizen kunnen we beter laten varen en naar een alternatief zoeken om op onze eindbestemming te geraken.

Dat alternatief bestaat erin om niet vanuit Cyprus, maar vanuit Turkije zelf een vliegtuig te nemen naar Israël. We bevinden ons momenteel in het midden van Turkije en kunnen nog alle richtingen uit voor een vliegveld.

Een korte zoektocht op internet leert ons echter dat er enkel vanuit Istanbul rechtstreekse vluchten zijn. Onze beslissing is dan ook snel genomen. We gaan het roer compleet omgooien. In plaats zuidwaards verder te fietsen gaan we terug naar het noorden fietsen richting Istanbul.

Het is een drastische beslissing  maar we kunnen het risico niet lopen te stranden op Cyprus.

Bizarre conclusie: het blokkeren van mijn bankkaart is misschien toch nog nuttig geweest want anders hadden we dit waarschijnlijk niet te weten gekomen. Is dit weer toevallig?

2 opmerkingen:

  1. Van een avontuur gesproken. Belangrijkste is om gezond en wel op jullie eindbestemming te komen. Moeten we Dexia nu nog dankbaar zijn?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Marc en Marie-Josée,
    al sinds half mei ligt het kleine kaartje met jullie 'kruistocht tegen eetstoornissen' achter het glas van mijn livingkast. En eindelijk... zoveel maanden later... nam ik eens de tijd om naar jullie blog te gaan. Zoveel leuke en moeilijke ritten, ontmoetingen... Na de lessen Turks vroegen leraar Jeroen en ik ons een paar keer af HOE jullie deze reis zouden verteren: zoveel km, met de fiets, in juli/augustus door het hete Turkije, op jouw (met alle respect, hoor!!) leeftijd, Marc. Ik heb nog maar 3 kleinkinderen, jij al 9. Met die 'versleten' hersens lijkt het trouwens ook wel mee te vallen, in combinatie met een zakwoordenboekje lijk je goed je plan te trekken:-)
    Ik bewonder jullie zeer, ik ben een paar jaar jonger, maar vele jaren minder fit!!!
    Proficiat voor jullie onderneming en sterkte aan mensen met een eetstoornis.
    Ik sponsor een beetje mee:-).
    Misschien tot in de les Turks?? Hoewel... nu heb je die niet meer nodig... Groetjes, Chris.

    BeantwoordenVerwijderen