Wanneer we om 7u Gelibolu buiten rijden, is het bewolkt, en blaast een stevige wind ons in de juiste richting. Het is heerlijk fietsen door een mooi landschap. Onderweg stoppen we langs de weg aan een groenten- en fruitkraam om enkele perziken te kopen. De man is zo vriendelijk van ze ons gratis te geven.
In Eceabat nemen we de veerboot om de zee van Marmara over te steken naar Ҫanakkale.
Daarna resten ons nog slechts 8km tot een camping. Het wordt dus nog eens eenhalve rustdag.
Merkwaardig aan zo’n echt Turks strand is dat je zowel Turkse vrouwen in bikini zit als vrouwen die volledig gekleed met hoofddoek in zee gaan.
Met MJ gaat het ondertussen al weer wat beter. De halve rustdag zal haar goed doen en ze kan ook al weer wat meer eten.
Nu we de tijd hebben bekijken we nog eens het traject van de volgende dagen. We gaan een volledig ander traject volgen dan ik eerst had uitgestippeld. Het zal makkelijker te fietsen zijn, en we zijn zeker van asfaltwegen. In afstand zal het iets korter zijn, maar waarschijlijk wel wat drukkere wegen.
Al gans de namiddag staat ons tentje in de volle zon op te warmen. Dat wordt vanavond dus misschien wel zweettentje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten