Vandaag wordt onze laatste dag
door Hongarije en er staat een zeer strakke wind, maar helaas voor ons, komt hij uit de verkeerde richting. Bovendien lopen de eerste 30 km langs een
kaarsrechte en vlakke weg door de open velden, en moeten we constant vechten tegen
de wind. Ik kan me niet herinneren dat ik al ooit over zo'n lange en rechte weg
heb gefietst. Het enige wat je ziet, voor en achter je, is een eindeloos lange
rechte weg. Toch zorgt de Puszta nog voor de nodige afwisseling, waardoor het uiteindelijk nog zeer aangenaam fietsen is.
Je kan 1000 putten in de weg ontwijken, maar bij put 1001 kom je net te laat met je reactie. En put 1001 is bij Jacques ook meteen raak. Er breekt iets af aan de ophanging van een van zijn achterzakken. Maar ook dat probleem kunnen we enkele kilometers verderop op een of andere manier verhelpen. Het klinkt misschien een beetje raar, maar toch ben ik een beetje blij dat het eindelijk weer niet mijn fiets is waar er iets mee stuk gaat.
In de loop van de dag draait de wind nog een beetje, waardoor zelfs de laatste kilometers van de dag, het weer ploeteren wordt. Al bij al was het vandaag een behoorlijk lastige etappe, vooral vanwege de wind die verkeerd zat.
Ook vandaag vinden we weer vlot de kleine, maar gezellige camping die we gepland hadden in Gyula. Gyula is na Budapest het meest toeristische stadje dat we aandoen in Hongarije. MJ en ik gaan nog een laatste keer naar een supermarkt om onze laatste Forints te spenderen. Jacques, Nensie en Myriam geven ons hun laatste Hongaarse geld mee om ze op te kopen aan enkele blikjes bier. We proberen zo optimaal mogelijk onze laatste, samen gelegde Forints te spenderen. Het wordt dus even rekenen tijdens het winkelen. Onze allerlaatste Hongaarse Forints geven we uitsluitend uit aan drank en een snoepje. Wanneer we echter de supermarkt willen verlaten, wordt MJ aangesproken door een van security-guards. Hij vraagt ons beleefd of we onze fietstas willen leegmaken en de rekening willen tonen. De rekening had ik aan de kassa laten liggen, dus moet ik even terug naar de kassa hollen om het ticket te gaan zoeken. Uiteindelijk blijkt uiteraard dat we alles eerlijk betaald hebben met onze allerlaatste Forints. We hebben alle begrip voor de security-guards die ook maar hun werk doen, maar dit is dan weer zo een van die kleine fait-divers die ons zal bij blijven.
De zeer gezellige camping met een warme ontvangst is gelegen in het centrum van de stad, vlak bij de burcht. We hebben aan de eigenares, aan de hand van onze geloofsbrief, uitgelegd dat we bezig zijn met een kruistocht tegen eetstoornissen van België naar Jeruzalem. Ze vindt het een ongelooflijke onderneming en ze zegt ons dat ze ons 500 Forint per persoon korting geeft uit sympathie. We kunnen/willen niet controleren of het effectief klopt maar we geloven nog steeds in de eerlijke goedheid van de mensen die we op onze weg tegenkomen.
Je kan 1000 putten in de weg ontwijken, maar bij put 1001 kom je net te laat met je reactie. En put 1001 is bij Jacques ook meteen raak. Er breekt iets af aan de ophanging van een van zijn achterzakken. Maar ook dat probleem kunnen we enkele kilometers verderop op een of andere manier verhelpen. Het klinkt misschien een beetje raar, maar toch ben ik een beetje blij dat het eindelijk weer niet mijn fiets is waar er iets mee stuk gaat.
In de loop van de dag draait de wind nog een beetje, waardoor zelfs de laatste kilometers van de dag, het weer ploeteren wordt. Al bij al was het vandaag een behoorlijk lastige etappe, vooral vanwege de wind die verkeerd zat.
Ook vandaag vinden we weer vlot de kleine, maar gezellige camping die we gepland hadden in Gyula. Gyula is na Budapest het meest toeristische stadje dat we aandoen in Hongarije. MJ en ik gaan nog een laatste keer naar een supermarkt om onze laatste Forints te spenderen. Jacques, Nensie en Myriam geven ons hun laatste Hongaarse geld mee om ze op te kopen aan enkele blikjes bier. We proberen zo optimaal mogelijk onze laatste, samen gelegde Forints te spenderen. Het wordt dus even rekenen tijdens het winkelen. Onze allerlaatste Hongaarse Forints geven we uitsluitend uit aan drank en een snoepje. Wanneer we echter de supermarkt willen verlaten, wordt MJ aangesproken door een van security-guards. Hij vraagt ons beleefd of we onze fietstas willen leegmaken en de rekening willen tonen. De rekening had ik aan de kassa laten liggen, dus moet ik even terug naar de kassa hollen om het ticket te gaan zoeken. Uiteindelijk blijkt uiteraard dat we alles eerlijk betaald hebben met onze allerlaatste Forints. We hebben alle begrip voor de security-guards die ook maar hun werk doen, maar dit is dan weer zo een van die kleine fait-divers die ons zal bij blijven.
De zeer gezellige camping met een warme ontvangst is gelegen in het centrum van de stad, vlak bij de burcht. We hebben aan de eigenares, aan de hand van onze geloofsbrief, uitgelegd dat we bezig zijn met een kruistocht tegen eetstoornissen van België naar Jeruzalem. Ze vindt het een ongelooflijke onderneming en ze zegt ons dat ze ons 500 Forint per persoon korting geeft uit sympathie. We kunnen/willen niet controleren of het effectief klopt maar we geloven nog steeds in de eerlijke goedheid van de mensen die we op onze weg tegenkomen.
Hallo alle-5,
BeantwoordenVerwijderenWarme groetjes, we denken elke dag aan jullie !!
Pol en Maria