Koblenz

Toegekomen in jeugdherberg KOBLENZ.

Tot hier toe is de fietstocht samen met de groep zééér goed verlopen. We hebben al heel veel plezier gehad. Morgen scheiden onze wegen. We gaan ze missen.

Anderzijds hebben de diverse vormen van sponsoring tot nu toe zo maar eventjes 5.035 Euro opgebracht. Het magische getal van 5000 Euro is dus reeds bereikt. Hartelijk dank hiervoor aan alle sponsors welke dit mogelijk hebben gemaakt !!

En nu nog het verhaal van de tocht !

Dag 04 – Di 02/07/2013 Hürth - Koblenz
Vanaf 8u kunnen we ontbijten, maar iedereen van de groep is ondertussen zo gedreven dat alle fietsen al gepakt en gezakt zijn voor we aan het ontbijt beginnen.

Vanaf de jeugdherberg tot aan de Rijn gaat het bergaf maar wanneer we na 3,7 km eindelijk het Rijndal bereikt hebben krijg ik plots van Frances een telefoontje dat er nog een sleutel ontbreekt in de jeugdherberg. Iemand heeft inderdaad per vergissing de sleutel nog in zijn zak zitten. Samen met Frank fiets ik terug naar de jeugdherberg om de sleutel af te geven terwijl de anderen gewoon verder fietsen. Voor Frank en mij zijn het 7 extra kilometers waarbij Frank zich nog eens kan uitleven en voor mij is hij een perfecte gangmaker. Binnen de kortste keren hebben we de groep weer ingehaald, maar… tijdens onze achtervolging terug naar de groep ziet Frank iets langs de weg liggen waarvan we vermoeden dat het wel eens van een van onze mannen (of Rosette) kan zijn: een zwarte onderbroek.

Op dit onderbroekenverhaal pikken we later nog terug in. De groep heeft intussen een stop gemaakt aan de Rijn om een apotheker te zoeken. Dit spaart toch krachten om hen terug bij te benen. We nemen de tijd om de schoonheid van de stroom nog even op te nemen en vervolgen daarna gehergroepeerd onze eerste rit die ons over de honderd kilometer mijlpaal zal brengen.

Voor de picknick willen we halt houden in Oberwinter. Het is echter even zoeken naar Frances maar uiteindelijk vinden we haar dan toch op een zeer aangenaam pleintje in het centrum onder de bomen aan een bakkerij waar we enkel koffie, cola of water of taart kunnen krijgen.

Hier komt ook weer de onderbroekenhistorie ter sprake. Alle mannen en Rosette worden verzocht om op een rij te gaan. Ze spelen het allemaal mee. Het verhaal is dat Frank en ik op onze terugweg naar de groep een zeer verdachte mannenonderbroek hebben gevonden langs de weg waarvan we vermoeden dat ze toebehoort aan iemand uit onze groep. Het wordt een moeilijk onderzoek waarbij we de eigenaar van de onderbroek niet kunnen identificeren. Toch hebben we zo'n vaag vermoeden dat de eigenaar zich onder onze groep moet bevinden, maar zich uit schaamte niet kenbaar durft te maken. De zaak wordt uiteindelijk bij gebrek aan bewijzen vertikaal geklasseerd.

Aan het einde van de picknick willen we in de bakkerij gaan afrekenen, zoals naar gewoonte één rekening voor de hele groep. Dan ontstaat er echter een probleem want de dames in de bakkerij hebben, volgens ons, een grove fout gemaakt in hun berekening, waardoor ze ons zo’n 20 euro ten onrechte willen aanrekenen. We doen nog een driedubbele check, Frances probeert het uit te leggen maar zonder resultaat. We halen er Hein bij die in keurig Duits en op een diplomatische wijze onze zaak gaat bepleiten, maar ook deze keer zonder resultaat. De dames in de bakkerij blijven koppig en willen niet toegeven. Ik hou me zo lang mogelijk afzijdig maar uiteindelijk kan ik het toch niet nalaten om even de bakkerij binnen te stappen om mijn stem eens te verheffen en de dames eens mijn menig te geven. Halvelings geven ze toe dat ze fouten hebben gemaakt maar de oorzaak hiervan zou bij ons liggen (???!!!!) en ze vertikken het om tot een compromis te komen. We willen geen verdere herrie zoeken en betalen dan toch maar de rekening. We voelen ons allemaal oneerlijk behandeld en bedrogen. Licht gefrustreerd springen we weer op onze fiets.

Net voor de middagstop was Marie-Josée, door een kleine onoplettendheid, ten val gekomen (ze zat nog vastgeklikt in haar pedaal zonder dat ze er erg in had). Gelukkig heeft ze een zeer goede valtechniek en beperkt de schade zich tot een klein schrammetje van niemendal.

De rest van de tocht van om en bij de 100 km verloopt zeer vlot, ondanks de lichte tegenwind. Het is de vierde dag dat we nu onderweg zijn met deze groep, die zich op een buitengewone en zeer gedisciplineerde manier kan voortbewegen. Moest er een wereldkampioenschap voor fietsende groepen bestaan zouden we zeker medaille-kandidaat zijn.

Alles verloopt uitermate vlot tot … de slotklim naar de jeugdherberg, die is gevestigd in een voormalig fort boven op een berg. Slechts enkele topatleten in de groep slagen er in om de muur op de fiets te bedwingen, maar het is dan ook een echt monster van een beklimming !!

Er loopt ook een kabelbaan vanuit Koblenz tot aan de jeugdherberg. Ze mag dan wel moeilijk te bereiken zijn, maar je kan er dan ook genieten van een fantastisch uitzicht over de stad en de omgeving. We genieten nog van onze laatste avond in het gezelschap van de groep. Helaas sluit de bar al om 22 uur.

Het is 2u15 wanneer ik dit verslag kan afwerken, en ik word opgeschrikt door een fikse donderslag. Hopelijk is het maar een onweer en kunnen we morgen weer genieten van het zonnetje.

Over enkele uren moeten we jammer genoeg afscheid nemen van de grote groep. Het was weer een zéér aangename beleven om met hen op tocht te gaan. Ik krijg nu al de krop in de keel.