Voorbij Cluj komen we op wegen terecht met gigantische gaten in het wegdek, en dat blijft zo voor de rest van de dag. We fietsen weer door een prachtig landschap maar wij kunnen er helaas maar weinig van genieten omdat onze blikken constant op de weg moeten gefixeerd blijven om de talloze putten erin te ontwijken. Een seconde de blik afwenden van je reisweg kan al fataal zijn.
Er volgen ook nog een paar klimmetjes en afdalingen, maar vanwege de slechte kwaliteit van het wegdek vorderen we maar langzaam.
Op 15 km van het einde van de dagetappe breekt de vijs van mijn 'lowrider' weer eens af. Het zat er aan te komen, vooral met deze hobbelige wegen. Op enkele kilometers voor de camping in Nires stop ik bij een kleine garage. De man spreekt Engels en denkt dat hij mijn probleem met de 'lowrider' kan oplossen. Even twijfel ik toch als hij meteen zijn slijpschijf boven haalt, maar uiteindelijk blijkt het toch een handige man te zijn die mijn probleem weer kan oplossen, en dat alles volledig gratis!
De camping in Nires noemt ‘Zwaluwnest” maar wordt blijkbaar toch niet uitgebaat door Nederlanders, maar wel door Hongaren die een mondje Nederlands spreken. Het is een zeer kleine camping waar alleen maar Nederlanders halt houden, maar het is best wel een zeer gezellige bedoening. De eigenares van de camping loopt dan ook de benen van onder het lijf om het iedereen naar zijn zin te maken. Je kan hier ook veel zelfgemaakte dingen kopen. Ook de wijn die ze hier verkopen is overheerlijk. Na dit verslag ga ik nog een litertje kopen. De boog moet niet altijd gespannen staan.
Hoe langer we door Roemenië fietsen, hoe meer we beginnen te genieten en te houden van dit land.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten