Onze laatste drie fietsdagen hebben we goed
verteerd en daar zijn we de weergoden zeer dankbaar voor. Vooral vandaag
verschoten we van het aantal hoogtemeters die we moeiteloos genomen hebben.
Dezelfde trajecten in een temperatuur van 4 dagen geleden, zou moordend geweest
zijn. We hebben dan ook voluit kunnen genieten van de prachtige landschappen.
Onderweg rijdt er mij een dolmuş voorbij en stopt
langs de weg, de chauffeur doet me teken om te stoppen. Hij wil weten waar ik
vandaan kom, en wat we aan het fietsen zijn. Ondertussen stapt een oud vrouwtje
uit het busje, en stopt me enkele tomaten in mijn handen.
Eskişehir is een gigantische stad, het duurt dan
ook even eer we in het centrum geraken.
Tijdens onze zoektocht naar een hotelletje worden we in het Nederlands
aangesproken door een man, het is een Belg met Turkse roots, hier geboren, en op dat moment op verlof in zijn geboorteplaats. Hij wist dat we uit België
kwamen door de Belgische vlaggetjes achter op onze fiets. Hij stelt voor om ons
te helpen bij onze zoektocht. Hij neemt ons mee naar een restaurantje,
trakteert ons op een overheerlijk broodje met Ayran, een soort karnemelk, waarschijnlijk de tweede meest gedronken drank in Turkije, en laat ondertussen
iemand anders informeren naar een gunstige prijs in een hotelletje verderop.
Alvorens afscheid te nemen begeleidt hij ons nog naar ons hotel, en geeft ons
zijn telefoonnummer voor het geval we nog hulp nodig hebben.
Na een verkwikkende douche
kunnen we dan de stad gaan verkennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten