Een ganse nacht op een stoel zitten in de aankomsthal
van een luchthaven is niet erg gemakkelijk, en daarom ga ik op zoek naar een
rustig afgelegen hoekje waar we ons op de grond kunnen installeren. Net wanneer
ik een geschikt plaatsje heb gevonden, komen we twee jonge trekkers tegen. Het is
een Frans koppel dat te voet op weg is naar Jeruzalem, en voor hen was dat hun
huwelijksreis. Ook zij zijn op zoek naar een plaatsje om hun matrasjes uit te
rollen. Zoals wij initieel van plan waren, hebben zij vanuit Turkije een boot
genomen naar Cyprus. Zij zijn zonder problemen over de groene lijn geraakt en
daarna een vliegtuig kunnen nemen naar Tel Aviv. Dus de raadgevingen die wij
hadden gekregen van onze Belgische Ambassade in Cyprus waren overdreven. Ik kan
het fout voorhebben, maar de medewerker op de ambassade had duidelijk een naam
van Griekse afkomst, en misschien was hij wel wat bevooroordeeld. Achteraf
beschouwd, vinden we het dan ook wat sneu dat we ons niet aan ons oorspronkelijk
plan hebben gehouden en de raadgevingen van de ambassade hebben
gevolgd. Anderzijds is het dan weer een bevestiging dat mijn oorspronkelijk plan
wel degelijk een goed plan was. Of zouden onze fietsen het verschil gemaakt
hebben?
Van zodra het dag is, trekken we op de fiets richting Tel Aviv centrum. Zoals dat meestal het geval is als je van een luchthaven wil wegfietsen, moeten we ook nu langs een autostrade en drukke wegen. Ook even een bang moment voor ons beiden, daar op een gegeven moment geen van de ander nog in velden te bespeuren was. We zijn dan beiden maar terug gereden naar het laatste punt waar we elkaar nog duidelijk gezien hadden. Dat wil zeggen in tegengestelde richting op de pechstrook van een autostrade.
In de namiddag flaneren we nog wat door de winkelstraat. Tel Aviv is blijkbaar een moderne stad met vele nieuwe hoogbouw, een grote tegenstelling met Instanbul.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten