Dag 68 Wo 04/09/2013 Bilecik - Yenişehir

Omdat het ‘s ochtends stevig aan het regenen is, stellen we ons vertrek nog even uit, en gaan nog een tasje koffie klaarmaken op onze kamer. Als we ons goed kunnen herinneren is het 36 dagen geleden van in Roemenië dat we nog eens een regenbui hadden.

Bilecik mag dan wel op een heuvel liggen, toch moeten we bij het buiten rijden van de stad toch weer 140m naar omhoog. Het traject van vandaag loopt langs een kleinere weg doorheen het gebergte. Het is een prachtige weg maar daar er enkele marmergroeven zijn, passeren ons veel vrachtwagens die er ook voor zorgen dat het wegdek op sommige plaatsen wel erg beschadigd is.

Vooraleer we in Yenişehir op zoek gaan naar een overnachtingsplaats, installeren we ons op een bank voor het politiekantoor om wat te eten. Meteen staan zowat alle manschappen van de karakol (politiekantoor) op onze vingers en onze fietsen te kijken. We krijgen wel direct thee voorgezet. Ze willen zowat alles weten : waar we vandaan komen, waar we naar toe fietsen, wat er allemaal in onze fietstassen zit… Het lijkt wel een ondervraging. Wanneer ik vraag of ik van hen een foto mag maken, gaan twee van de vijf meteen heel trots voor ons poseren. We hadden ook twee flesjes bier gekocht die we met onze picknick dachten te drinken, maar we weten niet met zekerheid of dat wel zo’n goed idee is in het bijzijn van zoveel politieagenten, en bovendien zitten we vlak naast een gebedsplaats. We rijden even verder tot aan een bank om de twee biertjes te drinken. Dan komt er weer iemand heel geïnteresseerd naar onze fietsen kijken, en de man begint in gebrekkig Engels een gesprek. Het is Suat Bağı, een plaatselijke tandarts. Enkele dagen geleden is de staander van mijn fiets afgebroken, en wanneer Suat dat ziet stelt hij meteen voor om samen met mij tot bij een fietsenmaker te gaan om een nieuwe staander te laten plaatsen. Een staander die precies past op mijn fiets hebben ze hier niet maar de fietsenmaker slaagt er toch in om een Turks model op mijn fiets te monteren, en dat voor slechts 20TL. Suat helpt ons ook aan een hotel. Het is wel bijna dubbel zo duur als onze overnachtingsplaats van gisteren, maar het  is dan ook een erg deftig hotel, volgens Suat (en de politieagenten die hetzelfde suggereerden) het meest hygiënische in het stadje.

Nergens in de omgeving van ons hotel vinden we een plaats waar we buiten kunnen koken, dus het wordt weer eens 'badkamer koken'.  Geen probleem, hier kan je van de vloer eten.