Dag 90 Do 26/09/2013 Ben Gurion International Airport, Tel Aviv, Israël Dag 91 Vr 27/09/2013 Liège - Budingen, België

We hebben het geluk dat het vandaag weer eens een feestdag is in Israël, en het relatief rustig is op de weg naar de luchthaven. Ondanks het weinige verkeer vordert het toch maar langzaam, want ontelbaar zijn de verkeerslichten waarvoor we telkens weer moeten stoppen.
Aan de luchthaven zijn er twee terminals waarvan de inkom enkele kilometers van elkaar verwijderd zijn, en op onze papieren staat niet vermeld in welke terminalhal we moeten zijn. Het is dus even zoeken, navragen en heen en weer rijden.

Omstreeks 13u zijn we al in de luchthaven en ons vliegtuig vertrekt pas om 0u45. We zijn dus zeer ruim op tijd, maar er is zelfs nog iemand vroeger, want aan de ingang wordt ik plots achterna geroepen door iemand die langs de kant zit. Het is ook een Belg die drie weken heeft rondgefietst in Israël, maar vooral in Palestijns gebied, en met hetzelfde vliegtuig terugkeert naar België. Paul is zijn naam, ik ben helaas vergeten zijn familienaam te vragen. Het leuke is wel dat we nu met Paul onze ervaringen kunnen uitwisselen, wat al een beetje helpt om de tijd te doden. Omstreeks 22u kunnen we inchecken. De dame aan de balie vraagt aan MJ of we de lucht uit onze banden hebben gelaten, wat  we niet gedaan hebben, omdat we weten dat dat absoluut overbodig is. MJ is echter veel te eerlijk, zelfs voor een leugentje om bestwil, en het gevolg is dat de dame ons niet wil inchecken zolang ik de lucht niet uit de banden heb gelaten. Ik doe dan maar alsof, en laat een beetje lucht uit de banden.

De vlucht van Tel Aviv naar Liège duurt 4u45. Om 6u30 zijn onze fietsen weer klaar, maar we moeten nog wachten tot het daglicht om te kunnen vertrekken. Buiten hangt er een dikke mist en het is amper 8°C.

Wanneer we willen vertrekken komt MJ echter tot de vaststelling dat er in haar banden nog onvoldoende lucht zit om te fietsen. Met mijn EHBO-luchtpompje lukt het me echter niet om ze voldoende op te pompen. Er zit dus niets anders op dan te voet tot het dichtstbijzijnde benzinestation te stappen. Door de dikke mist, en links op een druk bereden baan, met een piepklein strookje voor de fiets, is het een hachelijke onderneming.  Wij zullen door het natte gras en slijk moeten stappen. Dan slaag ik er nog eens in bij het oppompen van MJ van haar voorste band het ventieltje om zeep te helpen, en moet hem dan ook nog eens vervangen. We hebben enkel nog een al geplakte band in voorraad.  Onderweg naar Budingen zal dezelfde band nog enkele keren de indruk geven van leeg te lopen. Twee maal pompen we hem op bij een benzinestation dat we passeren, en we snappen zelf niet dat we nog tot bij onze jongste dochter in Budingen geraken. Voor zondag zullen we toch maar een nieuwe binnenband steken of we lopen misschien nog het risico om niet in Leuven te geraken. Het wordt een zalige avond met een familiale barbecue.

De 4 uurtjes indommelen in een ongemakkelijke vliegtuigzetel niet meegerekend, zijn we al 36 uur wakker, en de vermoeidheid laat zich stilaan voelen, onze oogjes vallen vanzelf dicht.

Dag 89 Wo 25/09/2013 Mikhmoret – Tel Aviv

Het is onze bedoeling om vandaag een camping te vinden zo dicht mogelijk bij de luchthaven. Volgens een Israëlische website zouden er twee campings zijn op enkele kilometers ten noorden van de luchthaven. Wanneer we daar echter naar op zoek gaan, en her en der navragen, blijkt dat er geen camping in de buurt is. Uiteindelijk fietsen we dan toch maar weer 20km westwaards tot de kust in Tel Aviv, in de hoop daar ergens de nacht te kunnen doorbrengen.

We kunnen moeilijk kiezen of we onze laatste nacht in Israël gaan doorbrengen in het Carlton of het Hilton, daarom rollen we onze matrasjes maar open in het parkje tussen de twee hotels. Het parkje is een gift van Beverly Hills. We mogen dus toch wel zeggen dat we eens héél chique gelogeerd hebben, al was het in open lucht.

Dag 88 Di 24/09/2013 Haifa - Mikhmoret

Van Haifa gaan we weer zuidwaards fietsen, richting Tel Aviv. We zouden graag zo dicht mogelijk langs de kust fietsen, en dat lukt gedurende 7km,  maar dan moeten we toch weer de grote weg op. Zo’n 15km verderop komt er plots een politiewagen met zwaailichten naast ons gereden. In de luidspreker wordt ons in het Hebreeuws iets geroepen. Ik versta er niets van maar heb al een vaag vermoeden. We moeten stoppen, en de vriendelijke politieagent maakt er ons op attent dat we op een autoweg zitten, waar fietsen verboden zijn. Bij de eerstvolgende afrit moeten we eraf, om langs een expresweg te gaan, waar fietsen wel mag. De politieagent zei dat de autostrade voor ons veel te gevaarlijk was,  maar wij vinden echter dat de expresweg veel gevaarlijker is, want daar zijn er evenveel rijvakken voor de auto’s, maar op de koop toe heb je daar nog om de haverklap verkeerslichten, en moeten we telkens weer tussen de auto’s en vrachtwagens gaan fietsen.

In Mikhmoret hadden we gehoopt ons tentje te kunnen opslaan bij een hostel, maar ze verhuren enkel belachelijk kleine tentjes,  en ons eigen tentje opstellen mag niet. Uiteindelijk kunnen we ons tentje opstellen op het strand. Het is wel even uitzoeken hoe we dat kunnen klaren, want met onze gewone tentharingen lukt het niet in het mulle zand. Het lukt wel als we stokken van onze luifel in de grond kloppen. Het is geen officiële camping, maar wild kamperen is het ook niet want vlakbij zijn er toiletten, douches en kraantjes voor drinkwater.

  

Dag 87 Ma 23/09/2013 Haifa (Bet Gallim)

Vandaag valt er weinig nieuws te melden. We genieten van een rustige dag en beginnen ons al voor te bereiden op onze terugvlucht door in een winkel al twee rollen van 150m vershoudfolie te kopen waarmee we onze fietsen kunnen inpakken.

 

 

Dag 86 Zo 22/09/2013 Nazareth – Haifa (Bet Gallim)

De rit van Nazareth naar Haifa is vrij makkelijk want we fietsen weer naar zeeniveau. 

Eenmaal in Haifa aangekomen, willen we zuidwaarts langs de kust fietsen,  tot we ergens een camping tegenkomen.

Even buiten het centrum plaatsen we ons op een bank aan de zee om te picknicken. Wanneer we terug willen vertrekken, doet een man, die met zijn vrouw zit te eten voor zijn huis, ons teken om tot bij hem te komen. Hij vraagt of we iets willen drinken, een opener om een gesprek te beginnen. Even later stellen Eyal en Tali voor om bij hun te logeren, ofwel bij hun binnen, ofwel mogen we ons tentje opzetten in hun tuintje. Maar dan denkt Eyal er plots aan dat er misschien nog een betere optie is voor ons, namelijk in het Scandinavisch huis. Beit Skandinavia is een huis dat 30 jaar geleden door een Scandinavisch koppel werd gekocht en waar je zo maar gratis voor enkele dagen kan overnachten (donaties zijn natuurlijk welkom). Er is geen kamer meer vrij,  maar als we willen mogen we overnachten in open lucht op het dakterras. Als we de plaats zien, zijn we meteen verkocht.. Het is een fantastische plek met zicht op zee en de bergen aan de rand van Haifa. We voelen ons de koning te rijk. We gaan hier dan ook twee dagen blijven. Een aanrader voor iedereen die ooit naar Israël komt. Meer info op www.beitskandinavia.no.

Eyal en Tali hadden ons verteld dat er ’s avonds op de dijk nog een sixties dansfeest is,  en die kans om onze danspasjes nog eens te proberen, laten we niet liggen.  Het dansfeest duurt helaas amper twee uurtjes. Daarna gaan we met onze vrienden uit Haifa nog naar een optreden van traditionele midden-oosten muziek.

 
Wanneer we omstreeks 22u gaan slapen is het nog 29°C.
Het was zonder meer weer een leuke dag vol toevallige ontmoetingen.

Wedstrijd Sponsoring Hoogtemeters

De sponsoringwedstrijd met de opgave van het aantal hoogtemeters die Marc en MJ hebben afgelegd, zal worden afgesloten op dinsdagavond 24 september 2013.

Dag 85 Za 21/09/2013 Kefar Tavor - Nazareth

De rit naar Nazareth is maar kort, maar wel een aankomst bergop. In de laatste kilometers moet er flink wat hoogtemeters overwonnen worden. Nazareth ligt op een hoogte van ruim 500m. Gelukkig vinden we al snel een onderkomen bij de zusters van Nazareth aan de voet van het oude stadsgedeelte.  Ja, we logeren deze keer in een klooster. Onze kamer en badkamer heeft meer iets weg van een locatie in een luxehotel.

Nazareth plakt letterlijk tegen een bergwand. De straatjes zijn buitengewoon steil. Naar boven stappen,  vergt heel wat inspanning, maar weer naar beneden gaan, is soms wel echt hachelijk. Soms is het zó steil dat je de neiging hebt om op je achterste te gaan zitten, uit vrees dat je elk moment naar beneden kan glijden.

Het verwondert ons om hier een moderne basiliek te zien. Het oude stadsgedeelte komt,  vergeleken met Jeruzalem, veel moderner en nieuwer over. Als toerist wordt je hier ook minder lastig gevallen door opdringerige verkopers.  

Dag 84 Vr 20/09/2013 ‘En Gev – Kefar Tavor

Ons eerste plan was om vandaag tot Nazareth te fietsen, maar tijdens een stop in Tiberias bekijken we nog eens de kaart, en beslissen om richting Kefar Tabor en Shibli te fietsen, omdat daar enkele interessante bezienswaardigheden zouden zijn. Achteraf zal echter blijken dat het een maat voor niets is, want vanwege de feestdagen is alles gesloten.

Tot Tiberias was het nog vlak fietsen langs het meer van Galilea, maar eenmaal we van het water willen wegfietsen, wordt het al meteen zwaar klimmen. In enkele kilometers gaat het van –200m naar +150m. Ook daarna blijft het nog langzaam omhoog gaan, en om het nog sportiever te maken, krijgen we ook nog eens wind op kop.

In Shibli zouden we kunnen overnachten in een bedouinenhut, we klauteren dus nog maar eens een berg omhoog, maar zonder resultaat,  alles blijkt dicht te zijn.

De enige overnachtingsmogelijkheden in Kefar Tavor zijn een veel te dure B&B en een klein hotelletje dat toch nog iets goedkoper is.

Doorfietsen naar Nazareth op 27km afstand is geen optie. Ook Nazareth ligt op een berg en dit nog eens na de hoogtemeters die we al deden, zien we echt niet meer zitten.

Dag 83 Do 19/09/2013 Bet HaShitta – ‘En Gev

Nadav geeft ons in zijn clubcar een rondleiding in zijn Kibbutz, en we krijgen ook heel wat boeiende uitleg. 

“80 jaar geleden kwamen Russen en Duitsers aan die zich in tenten vestigden op die plaats, later werden dat stenen gebouwen. Niemand had eigendommen voor zichzelf, alles behoorde toe aan de gemeenschap. Alle beslissingen werden ook genomen door de gemeenschap, bvb ouders mochten 5 namen opgeven voor hun ongeboren kind, de gemeenschap besliste welke naam het kind zou krijgen. De kinderen sliepen ook allemaal samen in slaapzalen en niet bij hun ouders thuis. De laatste twintig jaar is er dan ook heel veel veranderd, 95% van de inwoners hebben een job buiten de Kibbuts en ontvangen een loon dat ze kunnen besteden zoals ze zelf willen. De kinderen wonen nu ook in bij hun ouders.”

Ook vandaag blijven we onder de zeespiegel. Aan het meer van Galilei vinden we een camping en kunnen we voor het eerst eens kamperen in Israël. Vanwege de feestdagen is het er erg druk. Wij zijn meer dan waarschijnlijk de enige buitenlanders op de camping (dat is misschien wel de reden waarom de vrouw aan de ingang eerst  zei dat de camping vol was, maar toen we bleven aandringen mochten we toch binnen). De vrouw van Nadav had ons al gezegd dat de campings in Israël niet te vergelijken zijn met deze in Europa. Dat belooft voor de volgende dagen.

Wedstrijd Sponsoring Hoogtemeters

De hoogtemeters tot in Jerzalem zijn gekend !!

De meters die we na Jeruzalem gaan afleggen gaan we niet meer meerekenen.

Je kan nog altijd gedurende enkele dagen een gokje wagen.

Dag 82 Wo 18/09/2013 Jeruzalem – Bet HaShitta

Onze wekker staat geprogrammeerd op 5u, en om 6u15 zitten we al op de fiets. De eerste 30km gaan vlotjes naar beneden. Voor de rest van de dag blijven we beneden de zeespiegel. Het fietsen verloopt veel vlotter dan verwacht, de temperaturen zijn dan ook nog best draaglijk, ze halen de 40° niet, en we krijgen een fris windje in de rug. Het grootste deel van de dag fietsen we door een woestijn. 

Even na de middag verlaten we alweer de Westbank. De grensovergang van Palestijns naar Israëlisch gebied is hooguit een formaliteit.

In de buurt van Bet She’an zouden er volgens een website enkele campings zijn, maar niemand weet ze echt liggen. Het ziet er naar uit dat we zullen moeten wild kamperen. We willen ons installeren aan een riviertje  waar er picknicktafels staan. Vooraleer ons tentje op te zetten, beginnen we te koken. We zijn nog maar net begonnen of er komt een jongeman op ons toe gestapt. Hij stelt voor om in zijn kibbutz te overnachten, een voorstel dat we niet afslaan. De kibbutz ligt maar 8km verderop, maar het is toch zwoegen, want er is een stevige wind komen opzetten. Het is onder tussen al weer donker geworden. We waren dan ook ruim 12 uur onderweg en hebben 140 km afgelegd.

 

Sukat is een traditioneel feest hier in Israël, dat meerdere dagen duurt. Praktisch iedereen bouwt een hutje in zijn achtertuin en versiert het.  Meestal slapen de kinderen daar enkele keren in. Het is ook traditie om in die periode gasten uit te nodigen bij je thuis, wij waren die gasten voor de familie van Nadav. We hoeven zelfs ons tentje niet op te slaan maar mogen in het bureau slapen.

Dag 81 Di 17/09/2013 Jeruzalem

We bezochten nog een aantal bezienswaardigheden.

Op onze tocht naar Jeruzalem hebben we een aantal mensen, die ons gastvrij hebben ontvangen en/of geholpen, beloofd  dat we ze een kaartje zouden sturen wanneer we ons einddoel zouden bereiken, en in de namiddag kwijten we ons dan ook van deze taak. Het worden kaartjes in het Duits, Nederlands, Frans en Engels.

Uit gesprekken met enkele Israëliërs hier, en onze eigen ervaringen met de bustocht van gisteren, kunnen we besluiten dat wij toch wel een verkeerd beeld hadden van de Israëlische-Palestijnse problematiek. Het gaat er veel soepeler aan toe dan gedacht voor wat buitenlandse toeristen betreft. We besluiten dan ook om morgen toch door de Westbank richting het meer van Galilea te fietsen, een afstand van 150km.

In de Westbank fietsen we door het dal van de Jordaan, lager dan het zeeniveau, en waar de temperaturen kunnen oplopen tot boven de 40°C. Het wordt dus nog een hele uitdaging. Ondanks dat er weinig bewoond gebied is, hopen we toch onderweg nog ergens onderdak te vinden, zo niet wordt het wild kamperen. We proberen ons zo goed als mogelijk voor te bereiden, en te zorgen dat we voldoende drinken en eten mee hebben. Morgenvroeg gaan we zo vroeg mogelijk vertrekken. De kans is wel reëel dat we morgen geen mogelijkheid hebben om ons verslag op de blog te plaatsen. 

Dag 80 Ma 16/09/2013 Jeruzalem

We maken een daguitstap met de bus langs de Mount of Olives, Qumran, Massada, de Dode Zee, Jericho, en de Mount of Temptation.

Het meest indrukwekkend was wel Massada, een citadel op een rots bij de Dode Zee (http://nl.wikipedia.org/wiki/Massada).

 Als je aan de Dode Zee bent, kan je natuurlijk niet anders dan er in gaan ronddobberen, en je insmeren met het helend slijk van de bodem. Voor mij blijft het toch maar een hoop smurrie, die nog stinkt op de koop toe.

Onze buschauffeur is een ideale gids, en weet heel wat interessants te vertellen. Het was dan ook een leerrijke en boeiende dag.

Dag 79 Zo 15/09/2013 Jeruzalem

We logeren in de Jaffa Gate hostel, gelegen in de oude binnenstad aan een van de toegangspoorten. Vanop het dakterras hebben we een mooi panoramisch zicht op de oude binnenstad en de historische gebouwen.

Vandaag hebben we zowat gans de oude binnenstad platgelopen, of toch ongeveer. Het is een wirwar van kleine steegjes, één grote bazaar. Omdat het zondag is, zijn er toch wat bezienswaardigheden gesloten. Je hebt er een Katholiek, een Moslim, een Joods en een Armeens kwartier. Het grootste verschil zijn de souveniers die er verkocht worden.

We zijn ook aan de Klaagmuur gaan staan. Deze is vooral van grote betekenis voor de Joden, maar ook bij mij geeft het een speciaal gevoel als ik er ga voor staan, en er mijn eigen geschreven briefje in een spleet in de muur steek.

In de namiddag volgen we de verschillende staties van de kruisweg die Jezus aflegde, en welke eindigt in de indrukwekkende ‘Church of the Holy Sepulchre’.

Dag 78 Za 14/09/2013 Tel Aviv-Yafo - Jeruzalem

WE HEBBEN ONZE DOEL BEREIKT !!!

Om 15u15 stonden we aan de poort van de oude stad Jeruzalem.

Vandaag was misschien wel de meest bizarre rit die we ooit al gemaakt hebben op de fiets. Het is vandaag Jom Kipoer, de belangrijkste feestdag voor de Joden. Op die dag rijden er geen auto’s. Bij het buiten rijden van de stad Tel Aviv kunnen we gewoon alle rode lichten negeren. We rijden over de autostrade naar Jeruzalem en kunnen zo maar in het midden van de weg gaan rijden. Bovendien is het ook voor ons een bijzondere dag want we zijn de laatste kilometers aan het afleggen naar ons hoofddoel. Het enig wat je onderweg hoort zijn de vogeltjes, het geruis van de wind in je oren en af en toe eens andere fietsers op de weg. Het is een heel apart gevoel. Er gaat van alles door me heel. Ik denk terug aan al die dingen die we in die 78 dagen onderweg hebben meegemaakt. Wanneer ik aan de poort van de oude stad Jeruzalem aankom, is dat voor mij toch even een kippenvelmoment. We hebben het gehaald! Het was niet altijd even makkelijk en we hebben enkele keren onze plannen grondig moeten bijsturen. De slotsom is zonder meer positief, een avontuur waar we met veel plezier nog aan zullen terugdenken, en waarover we nog vele verhalen kunnen vertellen. In totaal hebben we nu 5.690km afgelegd. We gaan proberen er 6.000 van te maken tegen 29 september, wanneer we terug in Leuven worden verwacht.

Voor MJ was het vandaag wel een zeer zware dag. Het was dan ook geen makkelijk traject. Bij een temperatuur van meer dan 35°C en in de volle zon, moesten we een etappe fietsen van 72km, van zeeniveau naar Jeruzalem, dat op een hoogte van 800m ligt. Het klimwerk zat hem vooral in de laatste 25km. In de slotfase zaten er dan ook nog enkele afdalingen, waardoor we in totaal meer dan 1000 hoogtemeters maakten.

De komende 3 dagen gaan we Jeruzalem grondig bezoeken en daarna gaan we nog een rondritje maken door Israël, al weten we voorlopig nog niet wat het juist zal worden, richting Dode zee of het Meer van Galilea.

Dag 77 Vr 13/09/2013 Tel Aviv-Yafo

Vandaag en morgen zijn twee belangrijke feestdagen voor de Joden: Kol Nidrei (Alle Geloften: http://www.beleven.org/feest/kol_nidrei_alle_geloften) en Jom Kipoer (Grote Verzoendag: http://www.beleven.org/feest/jom_kippoer_grote_verzoendag). Vandaag hebben we van de feestdag nog niet veel gemerkt.

We genieten nog van een rustige dag en wandelen langs de kust van Tel Aviv. Morgen hebben we eindelijk weer eens een echte fietsdag, al zou het wel eens een zware etappe kunnen worden, zeker met de huidige temperaturen.

Via de radio op het internet hebben we vernomen dat in België de herfst zijn intrede heeft gedaan. Hier is het nog volop puffen in de zon met temperaturen tot 35°C en de komende dagen kan het nog warmer worden.

Als we rond 15u deze namiddag de andere kant van de kust willen verkennen, zien we dat er verdacht veel mensen hun inkopen aan het doen zijn in de winkel hier vlakbij. We besluiten dan ook maar, uit voorzorgsmaatregel, voldoende drank en eten in te slaan voor onze picknick morgen, en maar goed ook. 

"Jom Kipoer" wil zeggen 24 uur niet eten, drinken en geen seks. Tegen 16u begint het leven hier dan ook stil te vallen. Winkels en restaurants sluiten hun deuren. Het autoverkeer valt zo goed als stil.

Na een dik uur stappen langs de kustlijn, stuiten we op een voor ons totale verrassing, de oude stad Jaffa. Normaal gezien zijn hier heel wat interessante zaken te bezoeken, maar ook hier geen kat te bespeuren.

Wie weet hebben we morgen de baan zo goed als voor ons alleen. Nieuwsgierig, wij ook?