In onze zoektocht naar een oplossing om onze bankkaart te vervangen
door de nieuwe die thuis reeds zijn aangekomen, hebben we gisteren en
vandaag contact gezocht met de Belgische ambassades in Istanbul en
Nicossia. Van de ambassade in Nicossia krijgen we echter te horen dat we
mogelijk problemen kunnen hebben als we met de boot vanuit Turkije naar
Cyprus gaan en dan de groene lijn (de scheiding tussen het Turks en
Grieks gedeelte) willen oversteken. En zelfs als we over de groene lijn
geraken is de kans groot dat we niet de toelating krijgen om verder te
reizen naar Israël.
Problemen zijn er om op te lossen of om te vermijden en deze problemen
willen we vermijden.
Dus het idee om via Cyprus naar Israël door te
reizen kunnen we beter laten varen en naar een alternatief zoeken om op
onze eindbestemming te geraken.
Dat alternatief bestaat erin om niet
vanuit Cyprus, maar vanuit Turkije zelf een vliegtuig te nemen naar
Israël. We bevinden ons momenteel in het midden van Turkije en kunnen
nog alle richtingen uit voor een vliegveld.
Een korte zoektocht op
internet leert ons echter dat er enkel vanuit Istanbul rechtstreekse
vluchten zijn. Onze beslissing is dan ook snel genomen. We gaan het roer
compleet omgooien. In plaats zuidwaards verder te fietsen gaan we terug
naar het noorden fietsen richting Istanbul.
Het is een drastische beslissing maar we kunnen het risico niet lopen te stranden op Cyprus.
Bizarre
conclusie: het blokkeren van mijn bankkaart is misschien toch nog
nuttig geweest want anders hadden we dit waarschijnlijk niet te weten
gekomen. Is dit weer toevallig?
Aangezien wij (Marc en Marie-Josée) aan den lijve hebben ondervonden welke impact een eetstoornis kan hebben op een gezin, fietsen we voor al die gezinnen die getroffen worden door eetstoornissen. Zodat zij met hun verhaal terecht kunnen in de "Inloopmobiel Eetstoornissen", die heel Vlaanderen doorkruist.
Welkom!
Op deze blog kan je meer lezen over de Sponsorfietstocht, de Inloopmobiel en de vereniging AN-BN! Klik daarvoor op de verschillende tabbladen hierboven.
Rechts vind je de manieren waarop je ons kan sponsoren.
Zondag 29/09/2013 bereikten de fietsers om 12u hun officiële aankomst. Op de eerste Dag tegen Eetstoornissen vertelden zij over hun boeiende tocht!
Rechts vind je de manieren waarop je ons kan sponsoren.
Zondag 29/09/2013 bereikten de fietsers om 12u hun officiële aankomst. Op de eerste Dag tegen Eetstoornissen vertelden zij over hun boeiende tocht!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Van een avontuur gesproken. Belangrijkste is om gezond en wel op jullie eindbestemming te komen. Moeten we Dexia nu nog dankbaar zijn?
BeantwoordenVerwijderenHallo Marc en Marie-Josée,
BeantwoordenVerwijderenal sinds half mei ligt het kleine kaartje met jullie 'kruistocht tegen eetstoornissen' achter het glas van mijn livingkast. En eindelijk... zoveel maanden later... nam ik eens de tijd om naar jullie blog te gaan. Zoveel leuke en moeilijke ritten, ontmoetingen... Na de lessen Turks vroegen leraar Jeroen en ik ons een paar keer af HOE jullie deze reis zouden verteren: zoveel km, met de fiets, in juli/augustus door het hete Turkije, op jouw (met alle respect, hoor!!) leeftijd, Marc. Ik heb nog maar 3 kleinkinderen, jij al 9. Met die 'versleten' hersens lijkt het trouwens ook wel mee te vallen, in combinatie met een zakwoordenboekje lijk je goed je plan te trekken:-)
Ik bewonder jullie zeer, ik ben een paar jaar jonger, maar vele jaren minder fit!!!
Proficiat voor jullie onderneming en sterkte aan mensen met een eetstoornis.
Ik sponsor een beetje mee:-).
Misschien tot in de les Turks?? Hoewel... nu heb je die niet meer nodig... Groetjes, Chris.